-
1 konfiska|ta
f sgt 1. książk. (wywłaszczenie) confiscation, forfeiture- konfiskata mienia na rzecz państwa confiscation of (personal) property by the state, forfeiture of (personal) possessions to the state2. Prawo (utrata mienia) impoundment; (posiadanego bezprawnie) confiscation- konfiskata nielegalnych dochodów/przemycanego towaru the confiscation of illegal earnings/smuggled goods- sąd orzekł konfiskatę mienia the court ordered the confiscation of the property3. książk. (druków) confiscation (of banned publications)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konfiska|ta
См. также в других словарях:
konfiskata — ż IV, CMs. konfiskataacie, blm 1. «wywłaszczenie osoby prywatnej z całego lub części majątku na rzecz państwa (bez odszkodowania)» Konfiskata majątków obszarniczych. 2. «w prawie karnym: kara polegająca na utracie na rzecz państwa mienia… … Słownik języka polskiego
